Kem kara küm kara ben boyamadım kendi kara

Ben iki hasretlinin arasında dururum onları konuştururum

Yer altıda kırmızı pancar

Göğe bakar cadı gibi dam üstünde kadı gibi

Ufacık fıçıcık içi dolu turşucuk

Geceleri fener gündüzleri söner